تضییع منافع ملی برای دریافت 60 میلیون دلار رشوه از توتال

توتال قرارداد مشاوره را با واسطه مشخص شده به وسیله مقام [نفتی سابق الذکر] منعقد کرد. در پی آن شرکت ملی نفت ایران قرارداد توسعه میدان سیری E و A را به توتال اعطاء کرد. . . . در 1997 در ارتباط با مذاکرات توتال با شرکت ملی نفت ایران برای توسعه بخشی از میدان گازی پارس جنوبی، ، توتال قرارداد مشاوره ای دیگری در جهت مقام مزبور، با واسطه دوم میبندد. بعد از مدتی در همان سال، قرارداد توتال با شرکت ملی نفت ایران، منعقد میگردد.

در بندهای e و g مورد 13 همین سند (صفحه 7)، تدریجی بودن این رشوه ها عیان می شود. بند e مربوط به قرارداد توسعه میدان سیری A و E و بند g مربوط به قرارداد توسعه فازهای 2 و 3 میدان پارس جنوبی است:

بر اساس قرار داد جامع و قرارداد درخواست خدمات مشاوره به دستور مقام ایرانی شرکت توتال حدودا شانزده میلیون دلار در خلال یک دوره دوسال و نیم به حساب معرفی شده به وسیله واسطه اول پرداخت کرده است.»

بر اساس این قراردادها به درخواست مقام ایرانی، شرکت توتال حدودا چهل و چهار میلیون دلار در خلال یک دوره هفت ساله به حساب معرفی شده به وسیله واسطه دوم پرداخت کرده است.»

در دهم جولای 1995 یا حوالی همان تاریخ توتال بین المللی اولین درخواست خدمات مشاوره ادعایی را با واسطه اول اجرا می کند که طی آن توتال موافقت کرد:
1) مبلغ 6 میلیون دلار در خلال 45 روز از اجرایی شدن قراداد توسعه میدان های سیری A و E پرداخت کند .
2) 500 هزار دلار برای هزینه ها پرداخت کند.
3) مبلغ 25 میلیون دلار در چهار قسط جداگانه همزمان با رسیدن هزینه های سرمایه ای به میزان معین پرداخت کند.
4) پرداخت های اضافی معادل پنج درصد کل هزینه های بالاتر از هزینه های سرمایه ای توافق شده درقرارداد.
5) پرداخت درصدی از کل فروش نفت و گاز بالاتر از یک قیمت معین.»(ص 8)[1]

در قرارداد پرداخت رشوه برای کسب امتیاز فاز 2 و 3 پارس جنوبی هم همین حیله بکار رفته است:
در 14 جولای 1997 یا حوالی آن، توتال بین المللی دومین درخواست خدمات مشاوره ادعایی را با واسطه دوم اجرا می کند که طی آن توتال می پذیرد:
1) 10 میلیون دلار طی 90 روز پرداخت کند.
2) مبلغ 30 میلیون دلار در چهار قسط جداگانه همزمان با رسیدن هزینه های سرمایه ای به میزان معین پرداخت کند.
3) حق مشاوره برابر یکی از این دو گزینه، هر کدام بیشتر است، پرداخت شود: الف. 4 درصد کل هزینه های سرمایه ای بالاتر از هزینه های سرمایه ای توافق شده در قرارداد یا ب. 60 میلیون دلار .
4) 10 میلیون دلار پرداخت اضافی یکجا.
همچنین در مورد 14 همین سند، بند های e، g، k، o، p، q، r، s و t جزئیات پرداخت های صورت گرفته، زمان و محل حساب های مبدا و مقصد را نشان داده و در بند u مورد 14 عنوان می شود که در بازه زمانی 10 جولای 1995 تا نوامبر 2004، در مجموع توتال حدود 60 میلیون دلار به فرد مورد نظر رشوه پرداخت کرده است.